Ο Χιώτης την δεκαετία του ’40 έπαιζε κιθάρα. Κατά τον Μεσοπόλεμο, έφυγε για Αμερική όπου και έπαιζε ως κιθαρίστας, ενώ ήρθε σε επαφή με την αφρο-κουβανέζικη-λάτιν μουσική, το μπλουζ και τη τζαζ.

Γυρνώντας, επινόησε το 4-χορδο μπουζούκι, ώστε να πιάνει ακόρντα κιθάρας και όχι τριχόρδου… Η τεχνική του ήταν κιθαριστική, εξού και τα απίστευτα σόλο που είχε βγάλει. Το πόσο τον επηρέασε η λάτιν μουσική είναι εμφανές σε κλίμακες και ρυθμούς: όλα του σχεδόν τα τραγούδια είναι ρούμπες, σάμπες… αλλά και το γεγονός ότι ήταν ο πρώτος που έφτιαξε ορχήστρες «λαϊκές» με λάτιν όργανα (πνευστά, κρουστά κτλ. κτλ).

Περίφημο παράδειγμα το «Περασμένες μου Αγάπες», ρούμπα απ” τις λίγες, με ίσως το καλύτερο σόλο που έχει παιχτεί ποτέ σε έγχορδο! Και μιλάμε για τρελές ταχύτητες. Ο Χιώτης ήταν όλα τα λεφτά! Είναι η εποχή που τον άκουσε ο Jimi Hendrix κι εντυπωσιάστηκε…

Το τραγούδι του Μανώλη Χιώτη «Την έδιωξα κι όμως την αγαπώ» βρέθηκε στο αρχείο του Jimi Hendrix την εποχή που ο Χιώτης έκανε περιοδεία στην Αμερική… και λες πώς είναι δυνατόν;!

Κι όμως ο Χέντριξ με το Χιώτη είχαν βρεθεί στο Σικάγο όταν έπαιζαν σε διπλανά μαγαζιά κι έτσι γνωρίστηκαν, ενώ τον θεωρούσε τον μεγαλύτερο δεξιοτέχνη στο είδος του! Και ανατριχιάζεις, πώς σήμερα… που υποτίθεται ότι τα «ξέρουμε όλα», χωρίς να καταλαβαίνουμε, «σνομπάρουμε» τη γνησιότητά μας και τη μοναδικότητά μας!

Περισσότερα κατά την προβολή του Ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ από την εκπομπή: Μηχανή του Χρόνου